Klub postanowiono profesjonalnie 'reaktywować' 14 marca 1920. W salach kasyna oficerskiego na Zamku Królewskim
grupa byłych oficerów utworzyła Wojskowy Klub Sportowy (WKS) Warszawa,
ustalając dla niego biało-czerwone barwy statutowe. Pośród nich był
Zygmunt Wasserab, jeden z założycieli klubu
Z powodu wojny bolszewickiej i udziału w niej wielu warszawskich piłkarzy, WKS nie został zgłoszony do premierowych rozgrywek o mistrzostwo Polski
w 1920. W sezonach 1921–1926 drużyna nigdy nie wyszła poza klasę A
okręgu warszawskiego, lecz był to okres bardzo ważny dla klubu. W 1922
uchwalono statut umożliwiający grę w zespole osobom cywilnym i zmieniono
nazwę na Wojskowy Klub Sportowy „Legia” Warszawa. Był on wzorowany na
dokumencie lwowskiej Pogoni. W tym czasie ogłoszono także fuzję z najstarszym warszawskich klubem sportowym, Koroną, która spowodowała przejęcie nowych, biało-zielonych barw klubowych .
Po pierwszym w historii wyjściu poza klasę A w 1927, Legia
zakwalifikowała się do nowo powstałej Polskiej Ligi Piłki Nożnej.
Pierwszy prezesem Ligi Polskiej został prezes warszawskiego zespołu, Roman Górecki. Pierwsze ligowe zwycięstwo Wojskowi odnieśli w Łodzi 8 maja z Klubem Turystów. Mecz zakończył się wynikiem 1-6 dla gości. Jednocześnie Marian Łańko zdobył pierwszą ligową bramkę z rzutu wolnego oraz zanotował pierwszego hat-tricka dla stołecznego klubu . W tym samym roku Wojskowi w meczu z Pogonią Lwów odnieśli nawyższą ligową porażkę. Mecz zakończył się wynikiem 11-2 dla Pogoniarzy. Ostatecznie Legia zajęła piąte miejsce na koniec sezonu, mimo pięciu porażek na początku rozgrywek. Napastnik Legionistów Marian Łańko zajął w tym sezonie drugie miejsce w klasyfikacji strzelców, z 31 trafieniami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz