W latach 60. XX wieku Legia regularnie zajmowała czołowe miejsca w
ligowej tabeli. W 1960 na Stadionie Wojska Polskiego zamontowano
sztuczne oświetlenie. Stadion Wojska Polskiego stał się drugim obiektem w
Polsce, na którym można było rozgrywać mecze po zmroku. Pierwsze
spotkanie bez naturalnego światła rozegrane zostało z duńskim AGF Århus. W tym sezonie Tadeusz Błażejewski strzelił tysięczną ligową bramkę dla Wojskowych. W sezonie 1966/67 w Legii zadebiutował Kazimierz Deyna.
W latach 1964 i 1966 Wojskowi zdobyli dwa Puchary Polski. Drugi
puchar na 50-lecie powstania klubu wywalczyli 15 sierpnia na stadionie poznańskiej Warty, pokonując Górnika Zabrze 2:1, gdy Bernard Blaut strzelił gola w ostatnich sekundach dogrywki. Po zdobyciu tego trofeum Legia awansowała do Pucharu Zdobywców Pucharów, gdzie odpadła w 1/16 finału z BSG Chemie Lipsk (0:3, 2:2).
W sezonie 1964/65 Legia jako pierwsza polska drużyna doszła do 1/4 Pucharu Zdobywców Pucharów. Legioniści przegrali z TSV 1860 Monachium u siebie 0:4, a w Niemczech zremisowali 0:0. W 1967 Legia wygrała w swojej grupie w Pucharze Karla Rappana (dziś Puchar Intertoto),
ale rozgrywek tych nie prowadziła UEFA i nie było to premiowane awansem
do Pucharu UEFA. Rok później warszawiacy zadebiutowali w Pucharze Miast Targowych 1968/69, pokonując 6:0 TSV 1860 Monachium. Stołeczny zespół w 1969 zdobył tytuł mistrzowski na dwa lata, a rok później doszedł do półfinału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych 1969/1970 (0:0 i 0:2 z holenderskim Feyenoordem Rotterdam). Pod koniec lat 60. XX wieku stołeczni juniorzy starsi zdobyli pierwszy w historii klubu tytuł mistrzowski dla Legii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz